vrijdag, augustus 31, 2007

Japanse Bleu Wildtype guppy.

Japanese Blue Wildtype guppy.



Dit is een visje dat je nooit meer vergeet als je het eens gezien hebt, het maakt indruk! De mannetjes vallen enorm op door hun neonblauwe achterlijf, dat bij de juiste lichtval wel licht lijkt te geven. Bovendien hebben alle mannetjes een diepzwarte ronde vlek halverwege hun lijf. De vorm en kleurstelling van de staartjes kan verschillen. De staartvin is bescheiden qua formaat, zoals je die bij een wilde gup zou verwachten. Ze hebben vaak zwaardjes aan hun staartvin vergelijkbaar met de zwaardjes van Endler's guppen. Deze kunnen boven- of onderaan de staartvin zitten. Dubbelzwaard komt ook voor. De zwaardjes zijn blauw, geel of rood van kleur omzoomd door een zwart randje. Op de staartvin zijn vaak één of meer zwarte vlekjes te zien op een lichtblauwe ondergrond. De rugvin is kleurloos met soms wat zwart. De borst is gelig of groenig van kleur. Bij sommige visjes loopt er een contrasterende rode streep over de borst. De mannen worden gemiddeld twee centimeter groot.

Het mannetje van de Japanse Bleu Wildtype.
Japanese Blue Wildtype vrouwtjes vallen lang niet zo op als de mannetjes. Ze zijn zilvergrijs van kleur met doorzichtige vinnen. Ze zijn al vruchtbaar als ze een centimeter of twee zijn, maar ze groeien geleidelijk door tot wel vijf centimeter. Als ze die lengte bereikt hebben kunnen ze elke maaand wel tot 25 jongen werpen.Deze guppystam wordt ook wel Venezuela Blue genoemd en niet zonder rede. Deze lijn is ontstaan uit inkruisingen van Japan Blue sierguppen in een stam wilde guppy's uit Venezuela. De helder blauw gekleurde achterlijven van de mannetjes komen van Japan Blue sierguppen. Het wilde uiterlijk komt van de Venezuela-guppen. De Japanese Blue Wildtype is dus geen wilde gup, maar een wildtype gup.
Al met al is het een sterke stam met een goede natuurlijke weerstand. Ze planten zich bovendien gemakkelijk voort. Hierdoor zijn deze visjes geschikt voor elke aquariumliefhebber, van de beginner die iets anders wil dan de standaard guppy's uit de dierenwinkel, tot de gevorderdere aquariaan die gericht wil kweken.


Geschreven door Lidewij.
Foto`s Leo van Der Meer.

Wil je in het bezit komen van deze guppy's of wil je meer weten? Kijk eens naar mijn advertenties. Ik ben moderator op het forum van http://www.punkyfish.nl/ (het gezelligste aquariumforum) en lid van http://www.endlers-r-us.nl/. Mijn profielnaam is op beide sites Liedje

maandag, augustus 13, 2007

Kleur maakt kwetsbaar.

Kleur maakt kwetsbaar.

Een populatie uit Haiti.
De kleur van mannetjesguppen is een indicatie voor hun gezondheid en vrouwtjes prefereren dan ook felgekleurde mannetjes boven minder gekleurde. Nu trekken deze kleuren niet alleen de aandacht van vrouwtjes, voor predatoren vallen ze ook veel meer op en ze zullen dan ook eerder worden opgegeten. Godin & McDonough (2003) geven voor deze constatering een aantal bewijzen:
In populaties guppen in Trinidad die veel door predatoren worden bedreigd, hebben de mannetjes minder felle kleuren dan bij populaties waar dit niet het geval is.
Een populatie uit Trinidad.
Het introduceren van predatoren in een natuurlijke populatie had tot gevolg dat binnen enkele generaties de hoeveelheid en grootte van de kleurpatronen bij guppen afnam.
Het omgekeerde is ook het geval. Guppen die uit een gebied komen waar ze intensief door predatoren worden bejaagd en in een gebied met minder predatoren terecht komen, zijn in enkele generaties fraaier gekleurd.
Onder gekleurde mannetjes is de sterfte hoger dan onder de minder intensief gekleurde vrouwtjes en jongen met een vergelijkbare grootte.


Een populatie uit Tobago.
Om aan te tonen dat fel gekleurde mannetjes een grotere kans maken om door een predator te worden opgegeten, gebruikten Godin & McDonough de blauwe acara cichlide (Aequidens pulcher). Deze vis is net als de snoekcichlide Crnenicichla alta, een natuurlijke vijand van de guppen in Trinidad, In een aantal experimenten, die in verschillende aquaria werden uitgevoerd, gingen de auteurs de voorkeur voor felgekleurde mannetjes van deze predator na.

Een populatie uit Suriname.
De conclusie is dat de favoriete prooi van de blauwe acara fel gekleurde volwassen guppenmannen zijn. Hoewel deze mannetjes dankzij de voorkeur van de vrouwtjes, een grotere kans hebben om zich voort te planten, lopen ze hierdoor ook grotere risico’s om als prooi te dienen.

Een populatie uit Jamaica.
Waarom de voorkeur voor gekleurde mannetjes is ontwikkeld, is niet eenvoudig vast te stellen. Mogelijk heeft deze voorkeur zich in het verleden bij de predatoren ontwikkelt in relatie met de voorkeur van de guppenvrouwtjes of was het een voorkeur die in combinatie met een ander aspect is ontstaan of bevatten gekleurde mannetjes meer voedingsstoffen in de vorm van kleurstoffen.

Een stam uit Brazilie
Hoewel felle kleuren door de vrouwtjes als een indicatie van de gezondheid van hun mogelijke partner worden gezien, maken ze de mannetjes wel kwetsbaarder. Als compensatie hiervoor blijken feller gekleurde mannetjes wel alerter te reageren op mogelijk gevaar en dit gedrag zou tezamen met de voorkeur van de vrouwtjes er toe kunnen leiden dat de onderlinge verschillen in kleuren bij de mannetjes in de natuurlijke populaties blijven bestaan.

Een stam uit venezuala maar toch geen endler.
Het Cumanna guppy (zwarte Endler.)
Tekst Kees de Jong.
Foto`s Leo van der Meer.

Het beruchte Japan Bleu guppy van Lidewij.


Literatuur:J.-G. J. Godin & H.E. McDonough 2003. Predator preference for brightly colored males in the guppy: a viability cost for a sexually selected trait. Behavioral Ecology Vol. 14 No. 2: 194-200

woensdag, augustus 01, 2007

Rob Starmans ,vertelt zijn verhaal.

Herstart van mijn vissenhobby,endlers.













Endler guppy nu Poecilia wingei.
Eerst maar even voorstellen, Rob Starmans, in 1953 geboren in het Limburgse.
Als 4 jarig joch in de weer met uit het nest gevallen mussen en dergelijk.
Later potjes met salamanders, kikkerdril, water-insekten, noem maar op.



Yellow top Sword Endler.
Eerste bak samen met een vriendje toen we 12 jaar waren.
Bakje van 40 cm. aan het hoofdeinde van het bed.
Uren konden we kijken naar de gedragingen van de gupjes en Kuhli’s.
Dat heeft maar twee jaar geduurd, daarna studie, werkkring, huwelijk etc.



K klasse Endler.
Rond 1990 gestart in de kelder met Malawi-cichliden.
Flinke twee meter bak, plus diverse bakjes van 80 tot en met 120 cm.
Kweken ging totaal zonder problemen, zijn zowat levendbarend, jongen komen echter aan de voorkant naar buiten. Logisch gevolg bij muilbroeders.
Na twee jaar echter speelde de factor tijd een verstorende rol.
Kwam dus niet verder dan snel enige malen per dag de vissen voeren.
Geen tijd meer om dagelijks enkele uurtjes te observeren.
Heb met pijn in mijn hart van de visjes afscheid genomen, niet van de bakken.
Ben ik even blij dat ik die heb laten staan.



Yellow Top Sword Endler.
Afgelopen jaar was ik zoekende naar geschikte huisdieren voor mij.
Vissen was wel logisch, enkel welke?
Wat is internet een uitkomst, elke vis kun je er wel vinden.
Ben uitgekomen bij endlers, klein genoeg, levendig genoeg, gekleurd genoeg en gevraagd.
Dan begint de zoektocht, natuurlijk via internet, marktplaats is gemakkelijk.



Poecilia wingei of Endler guppy.
Kom echter uit in Amsterdam, bij een meneer van Poecilia.
Wat heen en weer gemaild, en jawel, Leo van der Meer heeft weer een lid gestrikt.
Bakje opgezet, wat grind, wat gratis plantjes, laat maar staan tot de visjes komen.
Heerlen- Amsterdam moet je toch een beetje plannen.
Na 14 dagen is het dan zover, naar Leo, visjes halen.
Heb mijn ogen goed de kost gegeven, stelen doe je met de ogen.
Kreeg flinke kweekportie endlers en tropische infusie mee, alsmede veel goede tips.



K Klasse Endler.
Inmiddels ook de site van ERU ontdekt, speciaal gericht op de endler.
De Amerikaanse en Engelse fanaten hebben zelfs een programma opgezet om de soort voor uitsterven te behoeden.
Enkele gelukkigen in Florida kunnen hun tropische vissen het hele jaar in hun vijvers houden.
Daar zwemmen dus honderdduizenden endlers, oorspronkelijk uit de eendenlagune van Venezuela.
Heb gelezen dat er veel gekruist is met endlers en guppen, veel onzuivere endlers in omloop.
Gezien de herkomst van Leo zijn endlers en de konstante vererving durf ik inmiddels te stellen dat deze wel zuiver zijn.



Koppel Poecilia Wingei,Endler.
Ik heb zelf wat geëxperimenteerd met kruisen, is me gebleken dat sommige kruisingen niet zijn te onderscheiden van zuivere endlers.
Enkel door er mee door te kweken, kun je er achter komen.
Kweken doen de endlers, welke ik van Leo heb, heel gemakkelijk.



K, Klasse Endler.
Binnen 4 maanden is hun aantal verviervoudigd.
De bak wordt wat drukker en ik zie vrijwel geen jonkies.
In een bakje ernaast met twee mannen en 4 vrouwen, massa’s jongen.
Interessant om eens te onderzoeken.
Zeker, omdat als de jongen in die bak vrijwel volwassen zijn, de bak dus drukker is, vrijwel geen jonkies, althans ik zie er telkens maar een stuk of drie.
Tijd dus om eens wat uit te proberen.



Top Green Sword Endler.
Ik kan van een ERU lid een mannetje center peacock krijgen.
Is nakweek van import van Adrian uit Florida, Swampriversaquatics.
Deze gaat 17-8-06 samen met twee vrouwtjes black bar van de kweekstam van Leo.
Eerste week enkele jonkies uitgevangen, één maal drie en één maal vier.
Daarna duurt het enkele weekjes en jawel, twee behoorlijke worpen.
Inmiddels begin december zijn dit er dik zestig stuks.
En jawel hoor, minder jongen nu.
Ik heb het vermoeden dat ze worden opgegeten.
Medebewoners in dit 60er bakje slechts enkele vuurgarnaaltjes.
Daarvan denk ik niet dat ze endlerjongen aankunnen.
Wordt dus een proefje zonder andere medebewoners, teneinde dat uit te sluiten.



Een zelf gecreerd filegraan endler guppy.
Ook interessant is de vererving van deze paring, center peacock met black bar.
De center peacock heeft een zwarte punt in het midden van de groene staartwortel.
Verschillende jonge mannen tonen deze zelfs mooier dan hun vader.
Zeker de moeite waard dit probeersel voort te zetten.



Top Green Sword Endler.
Inmiddels zwemt de volgende variëteit in een bakje, top green sword.
Ook nakweek van visjes uit Florida.
Verzameld door Armando Pou in 2004, Laguna de los Patos, North Lake.
Zeker interessant om te zijner tijd eens paringen te doen met andere endlervariëteit.

Waarvan ik zeker verslag zal doen.





Geschreven door Rob Starmans.

Foto`s Leo van der Meer.