Alfaro cultratus (Regan,1908).
Synoniem:
Petalosoma cultratum Regan, 1908.
Petalurichthys cultratus Regan, 1912
Alfaro acutiventralis Meek, 1912
Petalosma amazonum Regan, 1911
Petalurichthys amazonum Regan,1912
Alfaro amazonum Regan,1913
Eerste beschrijving:
Regan, C.T. (1908): A collection of fresch water fishes made
by MR. C.F. Underwood in Coista Rica. Ann. Mag. Nat. Hist.,
ser. 8, vol. 2, pp. 455-464.
Het Genus Alfaro heeft het visje te danken aan Dr. Anastasio Alfaro van het nationaal Museum in Costa Rica. cultratus betekent in het Latijns mensvormige dit wijst naar de vorm van het visje dat wat weg heeft van een lemet van een mes.
Andere soorten in dit Genus.Het Genus Alfaro bestaat slechts uit twee soorten te weten:
Foto boven: is Alfaro cultratus (Regan,1908).
Foto boven: is Alfaro huberi (Fowler,1923).
Verspreiding:
Rio Iroquois, COSTA Rica.
+van+Alfaro++cultratus+++09-10-2008+163.jpg)
Het mannetje wordt ongeveer 6 cm groot, het vrouwtje wordt enkele cm groter.
Uiterlijk.
Onder de groep levendbarende vissen is Alfaro cultratusi een bijzonder visje, dit komt door het uiterlijk dat echt anders is dan een gemiddelde tandkarper..De vorm van het lichaam van het mannelijke visje en ook een beetje van het vrouwtje lijkt een beetje op het lemmet van een mes.Verder is de mond naar boven gericht waardoor ze het voedsel gemakkelijk van het wateroppervlak kunnen pakken. (net als bij het genus Priapella).Bij voldoende licht is het mannetje wat groenachtig blauw van lichaamskleur, echter het vrouwtje is veel witter van kleur. Foto`s van dit visje maken is niet eenvoudig doordat het visje vaak wat wittig op een foto over komt maar bij een juiste instelling vooral het mannetje erg mooi van kleur. Verder hebben ze als karakter eigenschap dat ze erg snel kunnen zwemmen en dit maakt het erg moeilijk.
Verzorging:
Dit genus is nogal schuw van karakter en is zeer snel, als ze niet genoeg beschutting om zich heen hebben, hierdoor kruipen ze vaak weg in de beplanting. In het aquarium bij mij komen ze toch vaak naar voren, dit na enkele dagen in het aquarium al aanwezig te zijn, maar vaak zwemmen ze net onder een bosje waterpest, zodat mocht het te spannend voor ze worden, ze meteen weg kunnen duiken in de beplanting. Het afdekken van het aquarium is zeker aan te bevelen, dit vooral doordat het visje een nare gewoonte heeft om uit het aquarium te springen, het gemakkelijkste om dit euvel tegen te gaan is om het aquarium goed af te dichten door middel van een kap of een plaat glas. Alfaro cultratusi vind het erg prettig om veel planten om zich heen te hebben staan, een aquarium vanaf 100 cm is al geschikt voor dit visje, dat erg veel zwemt, wel houden ze van een kleine stroming waar ze tegen aan kunnen zwemmen, verder is het van levensbelang om net als bij de meeste levendbarende vissen het water minimaal 1 keer per week voor 1/3 te verversen. De temperatuur om deze vissen voor langere tijd te behouden ligt boven de 28 graden Celsius met een pH van 8 en een dH van 5.
Voeding:
Wat het voedsel betreft is Alfaro cultratus niet echt een moeilijke vis, ze lusten werkelijk alles wat ze voor geschoteld krijgen, wel is het aan te bevelen om veel levend of diepvries voedsel te gebruiken. Enkele voorbeelden wat ze erg graag eten zijn witte, zwarte en rode muggen larven, Artemia, cyclops, watervlooien, levende vliegen zonder vleugels deze worden vaak verkocht aan reptielen houders, maar ook gewoon droogvoer lusten ze erg graag. Tegenwoordig is er erg veel vervangend voedsel op de markt aanwezig, zoals vervanger van Artemia in droge vorm is erg aan te bevelen voor vele soorten levendbarende, kijk gerust eens op de site`van Vivani Fishfood., via het internet te vinden, wat deze mensen aanbieden is gewoon erg goed en zekervoor een ieder betaalbaar. Jonge Alfaro`s lusten alles wat hun ouders ook lusten, maar uiteraard niet te groot, verder zijn ze gemakkelijk op te kweken met Artemia nauplien en de hele kleintjes met tropisch infuus (pantoffeldiertjes).
Wat het doorkweken betreft is Alfaro cultratus absoluut niet de gemakkelijkste onder de levendbarende tandkarpers, dit komt vooral doordat het vrouwtje in gevangenschap niet zo gemakkelijk tot paren over te halen is. Ook het paarritueel is best bijzonder te noemen, nadat het mannetje enige keren voor het vrouwtje is gaan zwemmen en enige keren zijn twee zijkanten heeft laten zien aan het vrouwtje, gaat het mannetje van de linker naar de rechter kant van het vrouwtje voordat ze uiteindelijk over gaan tot een paring, hiervoor heeft het echtpaartje wel enige zwemruimte nodig. Als het vrouwtje eenmaal bevrucht is, worden er na ongeveer 35 dagen een 25 tal jongen geboren die meteen weg moeten zwemmen voor het vrouwtje dat haar kroost als een lekkere snack ziet. De jongen zijn net ietsjes groter dan de Poecilia reticulata jongen, als men de jongen meerdere keren per dag voert zullen ze erg snel groeien. Na ongeveer 4 a 5 maanden zijn ze uit gegroeid tot geslachtsrijpe vissen, echter duurt het nog enkele tijd voordat ze tot hun maximale grootte uitgegroeid zijn. Enige tips die ik via Google gevonden heb over deze vissen, zijn om het vrouwtje enkele dagen voordat de jongen geboren worden apart in een klein aquarium te plaatsen met erg veel waterplanten hierin aanwezig, ook door middel van een scheiding s wandje in het aquarium aan te brengen waar wel de jongen van links naar rechts kunnen zwemmen maar niet de ouders, hierdoor kan men een nestje redden .Het is verstandig om de jongen meerdere keren per dag te voeren, zodat ze snel en gezond tot hun totale grote kunnen uitgroeien, het is aan te raden om het water meerdere keren per week voor 1/3 te verschonen, hierdoor verkomt men verzuring van het gemorste voedsel en ook voorkomt men eventuele ziektes.
Geschreven door Leo van der Meer.
Geschreven door Leo van der Meer.
Foto`s Leo van der Meer.
