Foto boven X.cortezi.
Deel 2 na al eerder stukken gepubliceerd te hebben ga ik weer verder.Door dat het een dagboek systeem is, is het voor mij helaas niet mogelijk om het voor u op een andere wijze te publiceren .Om het geheel van voor af aan te lezen kijk naar eerdere maanden!!!!
Foto boven X.multilineatus 2 verschillende type mannen.
Foto boven paartje X.montazumae.
21º57’57.3” N
99º14’43,8” W
Hoogte 358 meter.
Bij aankomst in het hotel besluit ik naar bed te gaan. Mijn fysieke staat laat
sterk te wensen over. Mijn reisgenoten brengen me nog enkele toastjes en
wat water. Hopelijk kan mijn maag dit verdragen. Met enige moeite lukt het
mij later op de avond nog wel om te helpen met het controleren en verschonen
van de vissen. Blij dat het weer achter de rug is, laat ik me om 23.30 uur
weer in het bed vallen.
Dinsdag 29 oktober
We verlaten hotel Taninul en vertrekken via Hwy 70 naar San Luis Potosi. In
de buurt van de stad Río Verde ligt de afslag naar Laguna Media Luna.
Langs een onverharde weg loopt een kanaal vanuit Media Luna en hierin
zwemmen veel cichliden en enorme scholen molly’s. Na ongeveer een half
uur rijden bereiken we Media Luna.
10. + 11. Laguna Media Luna
Media Luna is een bronnensysteem met veel kanaaltjes en stroompjes.
Sommige delen zijn dicht begroeid met allerlei waterplanten zoals waterlelies,
Bacopa sp. en Ludwigia sp. Het wordt veel voor toerisme gebruikt en ook
voor duikers is het een ideaal gebied. De bronnen zijn ongeveer vijftien meter
diep.
Op de dag dat wij er komen is het er rustig en we kunnen ongestoord
rondkijken. Deze plek is bekend vanwege het feit dat er een aantal soorten
endemisch is. Twee soorten die dit betreft zijn de Goodeïde Ataeniobius
toweri en de killi Cualec tessellatus. Ook wordt hier de molly P. latipunctata
aangetroffen. Deze soort is hier uitgezet, maar heeft zich goed weten te
handhaven tussen de aanwezige P. mexicana.
Op sommige ondiepe plaatsen zwommen enorme hoeveelheden vissen. Bij
een dammetje troffen we in het ondiepe water grote hoeveelheden aan, die
probeerden om tegen de stroom in omhoog te zwemmen. Het bleken
voornamelijk Astyanax en P. mexicana te zijn. De telkens weer tegen het
ondiepe stroompje in zwemmende visjes waren een leuk gezicht.
Foto boven Ataeniobus toweri man.
In de diepere gedeeltes tussen de planten vangen we de meer interessante
vissen. Zowel Cualec als Ataeniobius zijn hier eenvoudig te vangen. De
molly’s vangen we voornamelijk in het open water. De mannetjes van Cualec
hebben een donkere staart en in de minder begroeide gedeeltes is duidelijk te
zien dat ze een territorium boven de stenen hebben. De fraaie cichliden zitten
meer in de diepere delen vlak boven de bodem en zijn dus moeilijk te vangen.
Aangezien onze aandacht hier niet naar uit gaat, hebben we niet veel moeite
gedaan om ze te vangen. Nu ik thuis ben twijfel ik hier wel over, want vooral
de tamelijk klein blijvende “Cichlasoma” bartoni is een fraaie en opvallende
vis met een prachtige zwart-witte broedtekening. Volgens WILLEM HEIJNS
(Cichliden Jaarboek 1991) komt deze soort ook elders in het stroomgebied
van de Río Verde voor, maar bevindt de grootste populatie zich in Media
Luna. Deze populatie broedt het hele jaar door en doet dit ook in sneller
stromend water. Van de forsere “Cichlasoma” labridens bevindt zich een
geografische variant met een vergelijkbare broedtekening als “C”. bartoni,
alleen is de bovenste helft van het lichaam geel in plaats van wit is.
Aangetroffen soorten:
• A. toweri
• P. mexicana
• P. multipunctata
9. Puente Rascon.
Dit punt is de brug in de richting van Rascon. Het is een snelstromende rivier
met troebel water. Het water staat hoog. Vooral dankzij het enthousiasme
van LUDO vangen we hier enkele halfwas exemplaren van de Montezuma
zwaarddragers tussen de begroeiing die we besluiten mee te nemen.
Aangetroffen soorten:
• X. montezumae
• Astyanax
• Cichliden
• Poecilia mexicana
X. montezumae wordt door ons tussen de planten gevangen. Alleen halfwas dieren.
Dit punt is de brug in de richting van Rascon. Het is een snelstromende rivier
met troebel water. Het water staat hoog. Vooral dankzij het enthousiasme
van LUDO vangen we hier enkele halfwas exemplaren van de Montezuma
zwaarddragers tussen de begroeiing die we besluiten mee te nemen.
Aangetroffen soorten:
• X. montezumae
• Astyanax
• Cichliden
• Poecilia mexicana
X. montezumae wordt door ons tussen de planten gevangen. Alleen halfwas dieren.
Foto boven paartje X.montazumae.
21º57’57.3” N
99º14’43,8” W
Hoogte 358 meter.
Bij aankomst in het hotel besluit ik naar bed te gaan. Mijn fysieke staat laat
sterk te wensen over. Mijn reisgenoten brengen me nog enkele toastjes en
wat water. Hopelijk kan mijn maag dit verdragen. Met enige moeite lukt het
mij later op de avond nog wel om te helpen met het controleren en verschonen
van de vissen. Blij dat het weer achter de rug is, laat ik me om 23.30 uur
weer in het bed vallen.
Dinsdag 29 oktober
We verlaten hotel Taninul en vertrekken via Hwy 70 naar San Luis Potosi. In
de buurt van de stad Río Verde ligt de afslag naar Laguna Media Luna.
Langs een onverharde weg loopt een kanaal vanuit Media Luna en hierin
zwemmen veel cichliden en enorme scholen molly’s. Na ongeveer een half
uur rijden bereiken we Media Luna.
10. + 11. Laguna Media Luna
Media Luna is een bronnensysteem met veel kanaaltjes en stroompjes.
Foto boven Ilyodon xantusi.
Sommige delen zijn dicht begroeid met allerlei waterplanten zoals waterlelies,
Bacopa sp. en Ludwigia sp. Het wordt veel voor toerisme gebruikt en ook
voor duikers is het een ideaal gebied. De bronnen zijn ongeveer vijftien meter
diep.
Op de dag dat wij er komen is het er rustig en we kunnen ongestoord
rondkijken. Deze plek is bekend vanwege het feit dat er een aantal soorten
endemisch is. Twee soorten die dit betreft zijn de Goodeïde Ataeniobius
toweri en de killi Cualec tessellatus. Ook wordt hier de molly P. latipunctata
aangetroffen. Deze soort is hier uitgezet, maar heeft zich goed weten te
handhaven tussen de aanwezige P. mexicana.
Op sommige ondiepe plaatsen zwommen enorme hoeveelheden vissen. Bij
een dammetje troffen we in het ondiepe water grote hoeveelheden aan, die
probeerden om tegen de stroom in omhoog te zwemmen. Het bleken
voornamelijk Astyanax en P. mexicana te zijn. De telkens weer tegen het
ondiepe stroompje in zwemmende visjes waren een leuk gezicht.
Foto boven Ataeniobus toweri man.
In de diepere gedeeltes tussen de planten vangen we de meer interessante
vissen. Zowel Cualec als Ataeniobius zijn hier eenvoudig te vangen. De
molly’s vangen we voornamelijk in het open water. De mannetjes van Cualec
hebben een donkere staart en in de minder begroeide gedeeltes is duidelijk te
zien dat ze een territorium boven de stenen hebben. De fraaie cichliden zitten
meer in de diepere delen vlak boven de bodem en zijn dus moeilijk te vangen.
Aangezien onze aandacht hier niet naar uit gaat, hebben we niet veel moeite
gedaan om ze te vangen. Nu ik thuis ben twijfel ik hier wel over, want vooral
de tamelijk klein blijvende “Cichlasoma” bartoni is een fraaie en opvallende
vis met een prachtige zwart-witte broedtekening. Volgens WILLEM HEIJNS
(Cichliden Jaarboek 1991) komt deze soort ook elders in het stroomgebied
van de Río Verde voor, maar bevindt de grootste populatie zich in Media
Luna. Deze populatie broedt het hele jaar door en doet dit ook in sneller
stromend water. Van de forsere “Cichlasoma” labridens bevindt zich een
geografische variant met een vergelijkbare broedtekening als “C”. bartoni,
alleen is de bovenste helft van het lichaam geel in plaats van wit is.
Aangetroffen soorten:
• A. toweri
• P. mexicana
• P. multipunctata
Foto boven kreeftjes die veelvulig voor komen in Mexico.
• Cichlasoma bartoni (Bean, 1892)
• Cichlasoma labridens (Pellegrin, 1903)
• Cualec tessellatus
• Astyanax
21º51’44.6” N
100º01’47.6” W
Hoogte 1.025 meter. PH 7,5, Temperatuur 30ºC Gh > 40
We overnachtten in San Luis Potosi in Hotel San Luis aan de snelweg. Het
hotel was prima, maar het restaurant wist ons hele gezelschap te verbazen
over de grote hoeveelheid vet die in het eten zat. De groentesoep bleek te
bestaan uit enkele rauwe halve aardappelen met grote stukken wortel in
warm water. Geen aanrader en het slechtste wat we tijdens onze hele reis in
Mexico voorgezet hebben gekregen. Hoewel ik mij al weer beter voelde en
eigenlijk wel trek had, was mij deze maaltijd toch te veel van het ‘goede’.
Woensdag 30 oktober
Vanuit San Luis Potosi naar Morelia.
12. Jesus Maria
Klein plaatsje dat via de afslag naar Los Reyes kan worden bereikt. In eerste
instantie waren we op zoek naar de plaats waar eerdere Xenotoca variata
was gevangen. Van deze fraaie populatie had ik in 2000 enkele vissen van
Omar gekregen en aangezien ik toen maar één vrouwtje had, leek het mij goed
om vers bloed te vangen. Volgens de bevolking was deze plaats nu echter
volkomen droog, maar was er aan de andere kant van het dorp wel een klein
stuwmeer (presa) waar water in stond. Het dorpje Jesus Maria is erg klein en
de hoofdweg is onverhard. Na door het dorp gereden te zijn vonden we het
stuwmeer, waar we vol enthousiasme begonnen met vissen. Het meer is voor
een groot deel begroeid met waterplanten en het vangen lukte het beste met de
handnetten. We vingen hier geen Xenotoca variata, maar wel enkele
exemplaren van Xenoophorus captivus. Tussen de planten vingen we enorm
veel waterinsecten. Vooral de enorme libellenlarven vielen op.
Aangetroffen soorten:
• Xenoophorus captivus (enkele)
• Astyanax (veel)
• Cichlasoma bartoni (Bean, 1892)
• Cichlasoma labridens (Pellegrin, 1903)
• Cualec tessellatus
• Astyanax
21º51’44.6” N
100º01’47.6” W
Hoogte 1.025 meter. PH 7,5, Temperatuur 30ºC Gh > 40
We overnachtten in San Luis Potosi in Hotel San Luis aan de snelweg. Het
hotel was prima, maar het restaurant wist ons hele gezelschap te verbazen
over de grote hoeveelheid vet die in het eten zat. De groentesoep bleek te
bestaan uit enkele rauwe halve aardappelen met grote stukken wortel in
warm water. Geen aanrader en het slechtste wat we tijdens onze hele reis in
Mexico voorgezet hebben gekregen. Hoewel ik mij al weer beter voelde en
eigenlijk wel trek had, was mij deze maaltijd toch te veel van het ‘goede’.
Woensdag 30 oktober
Vanuit San Luis Potosi naar Morelia.
12. Jesus Maria
Klein plaatsje dat via de afslag naar Los Reyes kan worden bereikt. In eerste
instantie waren we op zoek naar de plaats waar eerdere Xenotoca variata
was gevangen. Van deze fraaie populatie had ik in 2000 enkele vissen van
Omar gekregen en aangezien ik toen maar één vrouwtje had, leek het mij goed
om vers bloed te vangen. Volgens de bevolking was deze plaats nu echter
volkomen droog, maar was er aan de andere kant van het dorp wel een klein
stuwmeer (presa) waar water in stond. Het dorpje Jesus Maria is erg klein en
de hoofdweg is onverhard. Na door het dorp gereden te zijn vonden we het
stuwmeer, waar we vol enthousiasme begonnen met vissen. Het meer is voor
een groot deel begroeid met waterplanten en het vangen lukte het beste met de
handnetten. We vingen hier geen Xenotoca variata, maar wel enkele
exemplaren van Xenoophorus captivus. Tussen de planten vingen we enorm
veel waterinsecten. Vooral de enorme libellenlarven vielen op.
Aangetroffen soorten:
• Xenoophorus captivus (enkele)
• Astyanax (veel)
Foto`s Leo van der Meer.
Tekst Kees de Jong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten