maandag, augustus 13, 2007

Kleur maakt kwetsbaar.

Kleur maakt kwetsbaar.

Een populatie uit Haiti.
De kleur van mannetjesguppen is een indicatie voor hun gezondheid en vrouwtjes prefereren dan ook felgekleurde mannetjes boven minder gekleurde. Nu trekken deze kleuren niet alleen de aandacht van vrouwtjes, voor predatoren vallen ze ook veel meer op en ze zullen dan ook eerder worden opgegeten. Godin & McDonough (2003) geven voor deze constatering een aantal bewijzen:
In populaties guppen in Trinidad die veel door predatoren worden bedreigd, hebben de mannetjes minder felle kleuren dan bij populaties waar dit niet het geval is.
Een populatie uit Trinidad.
Het introduceren van predatoren in een natuurlijke populatie had tot gevolg dat binnen enkele generaties de hoeveelheid en grootte van de kleurpatronen bij guppen afnam.
Het omgekeerde is ook het geval. Guppen die uit een gebied komen waar ze intensief door predatoren worden bejaagd en in een gebied met minder predatoren terecht komen, zijn in enkele generaties fraaier gekleurd.
Onder gekleurde mannetjes is de sterfte hoger dan onder de minder intensief gekleurde vrouwtjes en jongen met een vergelijkbare grootte.


Een populatie uit Tobago.
Om aan te tonen dat fel gekleurde mannetjes een grotere kans maken om door een predator te worden opgegeten, gebruikten Godin & McDonough de blauwe acara cichlide (Aequidens pulcher). Deze vis is net als de snoekcichlide Crnenicichla alta, een natuurlijke vijand van de guppen in Trinidad, In een aantal experimenten, die in verschillende aquaria werden uitgevoerd, gingen de auteurs de voorkeur voor felgekleurde mannetjes van deze predator na.

Een populatie uit Suriname.
De conclusie is dat de favoriete prooi van de blauwe acara fel gekleurde volwassen guppenmannen zijn. Hoewel deze mannetjes dankzij de voorkeur van de vrouwtjes, een grotere kans hebben om zich voort te planten, lopen ze hierdoor ook grotere risico’s om als prooi te dienen.

Een populatie uit Jamaica.
Waarom de voorkeur voor gekleurde mannetjes is ontwikkeld, is niet eenvoudig vast te stellen. Mogelijk heeft deze voorkeur zich in het verleden bij de predatoren ontwikkelt in relatie met de voorkeur van de guppenvrouwtjes of was het een voorkeur die in combinatie met een ander aspect is ontstaan of bevatten gekleurde mannetjes meer voedingsstoffen in de vorm van kleurstoffen.

Een stam uit Brazilie
Hoewel felle kleuren door de vrouwtjes als een indicatie van de gezondheid van hun mogelijke partner worden gezien, maken ze de mannetjes wel kwetsbaarder. Als compensatie hiervoor blijken feller gekleurde mannetjes wel alerter te reageren op mogelijk gevaar en dit gedrag zou tezamen met de voorkeur van de vrouwtjes er toe kunnen leiden dat de onderlinge verschillen in kleuren bij de mannetjes in de natuurlijke populaties blijven bestaan.

Een stam uit venezuala maar toch geen endler.
Het Cumanna guppy (zwarte Endler.)
Tekst Kees de Jong.
Foto`s Leo van der Meer.

Het beruchte Japan Bleu guppy van Lidewij.


Literatuur:J.-G. J. Godin & H.E. McDonough 2003. Predator preference for brightly colored males in the guppy: a viability cost for a sexually selected trait. Behavioral Ecology Vol. 14 No. 2: 194-200

Geen opmerkingen: