donderdag, januari 18, 2007

Xiphophorus Montezumae

Xiphophorus montezumae Jordan & Snyder,1900

Synoniem:
Xiphophorus montezumae montezumae Rosen,1960.

Nederlandse naam:
Montezuma zwaarddrager.

Beschrijving :
D.S. Jordan.& J.O.Snyder (1900):Notes on a colletion of fishes from the rivers of Mexico, with descriptions of twenty new species. Bull. U.S. Fish Comm. (19): 115-147.

Naamgeving :
Xiphophorus = zwaardrager. Uit het Grieks en dit verwijst naar het gonopodium bij het mannetje.
Montezumae = naar de Azteekse keizer Montezuma

Drie foto`s boven Tamasopo in deze rivier komt X.montazumae voor.

Twee foto`s boven Puente Rascon hier komt hij ook voor.
Verspreiding:
Río Tamesi Stroomgebied, Tamaulipas en Río Salto;San Luis Potosi;Mexico.

Grootte :
Mannen ongeveer 5 cm zonder zwaard. Het zwaard van de mannetjes kan in sommige gevallen groter worden dan het lichaam. Er zijn zelfs mannetjes die van punt van hun staart tot punt van hun neus 12 cm meten. Vrouwen ongeveer 6 cm.

Verzorging:
De verzorging van deze zeer mooie zwaarddrager is niet zo heel moeilijk, maar aan een aantal voorwaarden moet worden voldaan. Het opvallendste van deze zwaarddrager is het lange zwaard van het mannetje. Het is de zwaarddrager met relatief het langste zwaard.

De montezumazwaarddrager heeft een ruim aquarium nodig. .Een aquarium met een minimale lengte van de 80 cm is aan te raden. Een van de redenen dat ik deze schitterende Xiphophorus aan mijn collectie wilde toevoegen is de lengte van het zwaard van het mannetje, deze kan soms wel langer zijn dan zijn lichaam. De kleur zwart als tekening en de grondkleur tussen blauw en olijfgroen spraken mij zeer erg aan. Ook het karakter van deze zwaarddrager is zeer goed te noemen. Het is een zwaarddrager die geschikt is voor een gezelschapsaquarium, maar om hem te kweken raad ik toch wel een speciaal aquarium aan. Dit is beter geschikt omdat de jongen vaakdoor andere vissen als lekker tussendoortje worden gezien. Bij mij in het aquarium van 100 bij 40 bij 40cm houd ik ze samen met Poeciliopsis gracilis (ook een levendbarende tandkarper). De reden hiervoor is dat de jongen van zwaarddragers zich het liefst in de onderste waterlaag van het aquarium ophouden. Poeciliopsis gracilis zwemmen het liefst in de hogere waterlagen van het aquarium dus de kans dat ze de jongen van de Xiphophorus tegen komen en op te eten zeker minder maakt.
Foto boven:

Poeciliopsis gracilis die samen met X.motazumae in het aquarium zwemmen.

In dit aquarium bevinden zich ook een aantal van de donkere variëteit van Corydoras aeneus.. Deze zorgen er voor dat het voedsel dat op de bodem terecht komt, wordt opgegeten. Ook zitten er wat algeneters in dit aquarium dit vooral om algen groei tegen te gaan. Als bodembedekking gebruik ik rivierzand dat in iedere bouwmarkt te verkrijgen is. Naast een aantal echte aquariumplanten, gebruik ik ook nog enkele kunstplanten. Verder gebruik ik wat pennen bakjes die ik op de bodem zet voor vluchtgelegenheid voor de jongen. Ook zitten er verschillende stenen en kienhout in het aquarium om het geheel iets aan te kleden. Als filter gebruik ik in dit aquarium een grootte binnen filter van het merk Eheim. Een luchtsteentje houdt het water in beweging, wat een filmlaagje op het oppervlak voorkomt. Dit laagje kan de reden zijn dat er ’s zomers veel vissen sterven. De temperatuur in het aquarium is ongeveer 24°C en loopt soms op tot 28°C in de zomer.

Voedsel :
Een zeer hoogwaardig droogvoer met genoeg vitamines en mineralen en dat zeker niet te oud mag wezen. Levendvoer bestaande uit rode,witte en zwarte muggen larven.cyclops, artemia, watervlooien, mysis en wat ander levendvoer. De jongen geef ik wat Artemia nauplieën en fijn gewreven droogvoer.

Kweek : Bij een goede verzorging is dit Xiphophorus soort niet erg moeilijk tot voortplanten te bewegen. Iedere 24 dagen worden er tussen de 20 à 40 jongen geboren die zo ongeveer 8 mm groot zijn bij hun geboorte. Deze jongen groeien in ongeveer 4 tot 6 maanden uit tot volwassen zwaarddragers maar zijn na ongeveer 1 jaar volledig uitgegroeid tot zeer mooie grote vissen. Hopelijk heb ik u warm kunnen maken voor deze zwaarddragersoort.

Literatuur :
M.K. Meyer, L. Wischnath & W. Förster (1985): Lebendgebärende Zierfische. Arten der Welt – Melle: Mergus Verlag.
Michael Kempkes & Frank Schäfer (1998): Lebengebärende der Weld – Mörfelden-Walldorf: A.C.S. (Aqualog) C. Schäfer – K. Werner Kleurenpracht in het Aquarium. Uitgeverij Nieuwe Wieken n.v.-Amsterdam


Geschreven door Leo van der Meer.
Foto`s Leo van der Meer.

Met dank aan Kees de Jong en Rob Starmans.

1 opmerking:

zwaarddrager zei

hoelang moet ik de jongen zwaarddragers apart laten zodat ze niet worden opgegeten?