Xiphophorus nezaqualcoyotl

Uit de oude doos, een van mijn eerste teksten en mijn aller eerste gelukte foto.
Daarna is er erg veel veranderd wat fotograferen en tekst betreft.

Xiphophorus Nezaqualcoyotl



Foto boven een van mijn eerste gelukte foto`s.

H et was enkele jaren geleden dat ik van iemand in de vereniging Xiphophorus
nezaqualcoyotl kreeg, ik viel meteen op deze soort.
Ik denk dat zijn moeilijke achternaam mij aansprak.
Ik noem ze zelf altijd Xiphophorus nezi vind ik makkelijker want ik struikel
steeds over zijn achternaam.
In het begin had ik 2 vrouwen en 1 man en voerde ik ze steeds 2 keer per
dag.
Ik geef ze altijd levend- of diepvriesvoer en verschillende soorten droogvoer.
Om één of andere reden was het moeilijk om hier jongen van te kweken.
Ik dacht misschien ligt het aan de temperatuur of aan het voer.
Enkele jongen werden geboren en die groeiden erg langzaam of zeg maar
heel erg langzaam. Dit is gebruikelijk bij Xiphophorus is mij verteld.
Ik deed steeds mijn best maar het wilde niet vlotten zoals ik het wilde.
Toch viel mij wel op dat ze erg sterk waren.
Het werd zomer 2003, u
moet weten dat ik boven
in een flat woon waar het
erg warm kan worden.
Een vriend van mij heeft
een boerderijtje en heeft
erg veel land om zijn huis.
Hij zei tegen mij waarom
zet je niet bakken buiten
neer dan hebben ze het in
ieder geval minder warm.
Bij ons heb je een grote
bouwmarkt hier kochten wij 6 zwarte bakken en dit leek ons wel perfect
om een buitenvijvertje te maken. Wij zetten ze bij zijn huis neer en maakten
er een bekisting omheen, echt een plaatje.
Water erin drijfplantjes erin en een net erover heen tegen het eruit springen
van de vissen. We lieten het water één week rusten en verhoogde het
KH iets zodat het water wat harder werd. Toen gingen de vissen er in en
nu was het afwachten of ze bleven leven, dit was best spannend. Muggen
waren er in overvloed dus we hoefden niet veel bij te voeren zeg maar
twee keer in de week iets droogvoer.
Het lukte, ze bleven leven en geloof mij of niet 4 weken later zwommen er




Dus het vrouwtje had eindelijk op een normale manier geworpen. Ik was
een beetje nieuwsgierig en ging kijken hoe het met de oudere dieren ging.
Ik haalde er enkele uit om te bekijken, die waren echt schitterend van
kleur en ze waren ook erg sterk. Normaal als je ze uit je aquarium haalt
spartelen ze altijd iets maar dit leken wel karpers zo sterk dat ze waren.
Dus ik wist meteen al dat ze er in ieder geval beter van werden. Het werd
later in het jaar zeg eind september nu werd het snel kouder ‘s-avonds. Ik
moest ze dus binnenhalen. Er waren nog niet erg veel jongen over maar de
mannen en vrouwen waren heel mooi en sterk geworden.
Ik haalde de Xiphophorussen binnen en zette ze in een aquarium 60 bij 40
bij 30. Hier deed ik heel veel groen bij zodat de jongen goed konden
vluchten. Er wordt over dit soort verteld dat ze geen jongen eten maar daar
ben ik niet zeker van. Nu gingen de vrouwtjes jongen werpen of het de
normaalste zaak van de wereld was. Wat ik in dat jaar geleerd had was dat
de vissen sterker en mooier werden en meer jongen gingen werpen.
Dus het jaar erop ging ik het weer proberen, en nu deed ik in de ene bak
volwassen dieren en in de andere jonge dieren. De procedure ging weer
hetzelfde, enkele jongen werden geboren bij de ouders. Wat mij bij de jongen
opviel was dat ze groter uit groeiden dan binnen in mijn aquarium.
Ik hield namelijk wat jongen binnen want je weet maar nooit. Aan zulke
soorten is bijna nooit of moeilijk aan te komen. De buitentemperatuur
werd eigenlijk nooit veel hoger dan 20 graden `s-nachts een graad of wat
kouder.
De Ph was 7 de Kh kreeg ik op 8. Het voordeel is natuurlijk wel dat je altijd
levend voedsel in je bakken krijgt. Het grote voordeel is natuurlijk ook
geweest dat ze onder de bomen staan dus best wel koel.
Ik liet ze dit jaar wat langer buiten door omstandigheden en haalde ze in
oktober binnen. Het water was afgekoeld naar 12 graden en ik was erg
bang dat ze het niet zouden redden. Maar wat bleek, het waren er meer dan
het jaar ervoor. De jonge dieren die ik eind mei in de andere bak deed waren
erg mooi en flink groot geworden.
Ook deze vissen deed ik weer binnen in mijn aquarium en de oudere dieren
gingen meteen over tot werpen. Ik heb er inmiddels genoeg en heb er
al vele in de vereniging en vriendenkring weggegeven.
Kortom de Xiphophorus nezahuacoyotl is echt een vis voor zomers buiten
en in de winter binnen. Je krijgt hier meer jongen van en ze worden sterker
en groter dan binnen.
Hopelijk heb ik u genoeg geïnformeerd zodat u misschien ook uw vissen
eens naar buiten doet en op die manier durft te kweken.

Geschreven door Leo van der Meer.